Testy markerów sercowych

Markery sercowe Badania markerów sercowych markerów sercowych w zależności od występowania i rozwoju choroby sercowo-naczyniowej oraz wyniku procesu klasyfikacji, charakterystyka biologiczna blisko 100 rodzajów markerów sercowych, metoda badania laboratoryjnego, znaczenie kliniczne, czynniki wpływu i norma odniesienia zakres sporządzony opis systemu, jest praktyczną wartością przewodnią podręczników, jest godny odniesienia dla pracowników klinicznych i laboratoryjnych.
Testy markerów sercowych to dynamiczny proces między czynnikami chorobotwórczymi a mechanizmem obronno-naprawczym organizmu. Markery sercowe tylko częściowo odzwierciedlają zmiany sercowe i nie mogą zastąpić powszechnie stosowanych obecnie badań laboratoryjnych (np. echokardiografii, frakcji wyrzutowej lewej części serca itp.). Interpretacja wyników wykrywania biomarkerów sercowych powinna być połączona ze zmianami patofizjologicznymi pacjentów, tak aby stała się ważnym środkiem obserwacji zmian zachodzących w organizmie.
Testy markerów sercowych ponadto pojedynczy biomarker sercowy nie ma jednocześnie wysokiej czułości i swoistości, a wskaźnik koincydencji diagnostycznej jest stosunkowo niski. Badania wykazały, że połączenie wielu markerów sercowych może poprawić skuteczność diagnostyczną. Uwagę zwraca racjonalne połączenie markerów sercowych.
Testy markerów sercowych pokazują, że łączne zastosowanie markerów sercowych sprzyja poprawie czułości i swoistości klinicznego zastosowania markerów sercowych, przyczyniając się do wczesnego wykrywania pacjentów z chorobami serca, przyczyniając się do wczesnej diagnozy i leczenia pacjentów, przyczyniając się do monitorowanie choroby, przyczyniające się do oceny rokowania pacjentów. Wiele markerów serca jest nieprawidłowych nie tylko wtedy, gdy mięsień sercowy jest uszkodzony, ale także w innych chorobach serca, takich jak niewydolność serca.